رواية نبض الغرام بقلم رحاب احمد

بلال كان واقف بره طبعا كالعاده وجاله تليفون من الراجل اللى كان بيراقب الفيلا بتاعه همس وبلغه ان فى حاجه حصلت لاخوها وراحوا على المستش.فى.. وانه عمال يرن على فهد بيه ومش بيرد عليه.

بلال... ماشى يا ابراهيم. خليك مكانك ما تتحركش وحاول تستفسر من البواب بتاعها على اللى حصل بالضبط علشان ابلغ فهد بيه.

ابراهيم.. اللى تؤمر بيه يا بلال باشا واول لما اعرف حاجه هاتصل عليك فورا.

بلال.. يالا سلام وانا هاستنى منك تليفون.

__________________________________

فى المستش.فى عند فارس كان لسه عادل موجود هو ووالد فارس ووالدته. وفارس كان بدا يفوق ويتكلم معاهم بس كان فى شىء محتاجه ومخليه حزين ومټألم بعيد عن الحاډثه والچرح والالم اللى هو حاسس بيه. فى شىء ناقص وطبعا هى همس.

فارس بصوت ضعيف قال... بابا وماما يالا لو سمحتوا انتم زمانكم تعبتوا وانا بقيت كويس اهو.. خدوا بعضكم وارجعوا على الفيلا.

الام.. انت بتقول ايه بس يا فارس..انا هافضل معاك يا حبيبى.. ازاى عاوزنى امشى واسيبك فى الحاله دى.

فارس بتعب.. اسمعى الكلام يا ماما لو سمحتى انا بقيت كويس اهو.. ولا تحبوا اقوم امشى وارجع على البيت بنفسى.

الاب... انت بتقول ايه بس يا ابنى.. تمشى وتروح ازاى بس وانت فى حالتك دى.. امك خاېفه عليك ومش عاوزة تمشى وتسيبك.

عادل.. عمى عنده حق يا فارس.. ازاى عاوز تقعد لوحدك وانت لسه يا دوبك فايق من من شويه صغيرين.

فارس.. هى كلمه واحده ومش هاعيدها تانى. لا اما تسبونى لوحدى هنا. لا اما هاقوم البس وامشى من المستش.فى كلها لو فضلتوا معايا.

عادل... اهدى يا عم انت.. خلاص خلى عمى وطنط يمشوا وانا هابات معاك بنفسى ايه رايك

فارس.. مش عاوز حد خالص يا عادل انت مش بتفهم ولا ايه.

عادل.. خلاص يا عم فارس هانمشى كلنا ما تزعلش نفسك.

الام.. نمشى ازاى بس يا عادل يا ابنى.

عادل.. خلاص بقى يا طنط. هانسيبه ينام براحته ويستريح ونجيله الصبح بدرى. ايه رايك.

الاب.. عادل عنده حق يا حاجه.. يالا ننزل ونسيبه يستريح شويه.. لانه طول ما احنا موجودين ولا هاينام ولا هايستريح.

الام قربت من فارس وطبطبت على صد.ره بحنيه.. امرى لله يالا بينا.. ولو عزت اى حاجه موبيلك جانبك اهو يا حبيبى اتصل عليا وانا اجيلك فى ثوانى وقامت بيساه من راسه.

عادل بيغمز لفارس 

وقال.. اه الموبيل اهو جنبك بس ما ترغيش كتير علشان ما تتعبش اكتر.

فارس.. يالا يا رخم وحسابك معايا بعدين يا حيوان.

عادل.. انا حيوان.. يرضيكى كده يا طنط.

الام بابتسامه... معلش يا عادل يا ابنى صاحبك واخوك وبيهزر معاك.

الاب.. طيب يالا بينا بقى وهانبقى نيجى من بدرى يا فارس ان شاء الله.. تصبح على خير يا حبيبى.

فارس بتعب.. وانتم من اهله.

وفعلا فتحوا الباب وخرجوا بس عادل حب يرخم عليه وقاله.. خلى بالك الرغى الكتير مضر بالصحه يا ماااان.. نام بدرى احسن.

فارس شد الخوداديه اللى كانت جنبه على السرير وحدفها فى عادل اللى بسرعه خرج من الباب وقفله وراه.

فارس خد نفس كبييييير ومسك الموبيل واتصل بهمس.

همس كانت فى المستش.فى واقفه اودام باب الطوارىء مستنيه حد يخرج من جوا ويطمنها على عمر اخوها.. سمعت الموبيل بيرن فى شنتطها فاطلعته واستغربت ان فارس هو اللى بيرن عليها.

قلبها بدا يدق جامد اوى اوى لدرجه انها كانت سمعاه ولسه هاترد عليه.. رجعت عن قرارها ده وافتكرت فهد وتهديده ليها.

فخاڤت ترد على فارس وحطت الموبيل تانى فى الشنطه.

فارس طبعا استغرب ان همس ما ردتش عليه.. فطلبها تانى وقال يمكن اول مرة ما سمعتهوش او كانت نايمه.

همس موبيلها رن تانى ومسكته وعرفت ان فارس بيرن تانى عليها. وفى اللحظه دى كان اتفتح باب الطوارى وخرج الدكتور من عند عمر.. فدخلت همس الموبيل تانى فى شنتطها.

فارس بدات اعصابه تتوتر وقلق على همس لايكون حصلها حاجه ورزع الموبيل على السرير.

الدكتور خرج من عند عمر ووشه باين عليه الحزن فقربت بسرعه همس ووالدتها منه وبالهفه سألته عن حاله عمر اخوها.